و دستهامان را به آنچه حرام كردهاى، نگشاييم، به سوى ناروايىها گام برنداريم، و در شكمهامان، جز آنچه حلال كردهاى، نگنجد، و زبانمان، جز به ياد تو نگردد، و جز در آنچه كه مايهى تقرب ما گردد، نكوشيم، و جز به آنچه كه ما را از عذاب تو بازمىدارد، اقدام نورزيم. آن گاه، همهى كارهاى ما را از خودنمايى رياكاران و شهرتخواهى مسند جويان، خالص گردان، تا در انجام دادن وظيفهى بندگى، كسى را با تو انباز نگيريم، و در كارها جز تو را نخواهيم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.