تويى كه براى بندگانت درى به سوى عفوت گشودهاى و آن را « توبه » نام نهادهاى. و براى راهنمايى به سوى اين در، راهنمايى و حيانى گذاشتهاى كه هرگز آن را گم نكنند و خود- كه نامت مبارك است- فرمودهاى: به سوى خدا توبه كنيد، توبهاى پاك و خالص، بدان اميد كه خداوند گناهان شما را بپوشاند و شما را در بهشتى داخل سازد كه نهرها در آن جارى است.