پس بندگانت تو را به خاطر لطفت ياد مىكنند و با فضلت سپاس مىگذارند و به موجب فرمانت تو را مىخوانند و در راه تو صدقه مىدهند تا از تو زيادت نعمت طلب نمايند. و در اين امر براى آنان، نجات و رهايى از غضب تو و فلاح و رستگارى در پرتو رضايت تو محقق مىشود.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.