از اين رو بندگانت به نعمتهايت يادت كردند، به فضلت سپاست گفتند، به فرمانت فرايت خواندند، و براى درخواست افزونى نعمتت صدقه بخشيدند، بدين اميد كه از خشمت رهايى يابند و خشنوديت را به دست آرند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.