و اگر مخلوقى مخلوق ديگر را، به مانند آنكه تو بندگانت را به خود راهنمائى كردهاى، به سوى خود راهنمائى مىكرد مورد ستايش مىبود. پس تو را سپاس، تا آنجا كه راهى در سپاس تو يافت شود، و تا آنجا كه براى سپاس لفظى كه تو به آن ستوده شوى و معنائى كه به سپاس منصرف گردد باقى باشد.