فراز 27 از دعای 45 ( همدمی که نبودش انسان را به وحشت اندازد )

سلام بر تو همدمی که چون رو کند، مونس گردد و مسرور و شاد کند؛ و زمانی که سپری شود، به وحشت اندازد و دل‌ها را به درد آورد.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.