فراز 4 از دعای 45 ( خدایی که مجازاتش عدالت است )

و بخشش تو ابتداى لطف است و عفو و گذشت تو تفضل و عنايت است عقوبت تو در حق مجرمين آن است كه به عدل با آنها رفتار كنى جور و ستمى نكرده‌اى قضا و سرنوشت تو براى بندگان خير و صلاح است نه شر و فساد،

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.