فراز 45 از دعای 45 ( عذرخواهی از خدواند به خاطر تقصیر و تفریط در ماه رمضان )

خدايا، ستايش براى توست؛ ستايشى كه از سر اعتراف به بدكردارى و اقرار به سستى و كوتاهى. براى رضاى توست كه از صميم دل پشيمانيم، و با زبان خود، از سر صدق پوزش طلبانيم. پس در برابر آن كوتاهى‌اى كه در اين ماه در عبادت تو بدان دچار شده‌ايم، ما را پاداش ده تا با آن خيرى را دريابيم كه دلخواه ما بوده است، و اندوخته‌هاى گوناگون را كه آروز داشته‌ايم، در عوض بستانيم.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.