و از اين روى اصحاب معصيت حلم عظيم تو را دريابند. فرصتى كه به بندگان خويش گذاشتهاى وسيع است و همى خواهى گناهكاران فرصت را غنيمت شمارند و دوباره به سوى تو باز گردانند و از آنچه گذشته لب به توبه بگشايند. چنين كنى تا باشد كه گمراهان از بيداى ظلمت به در آيند و به كام هلاكت فرو نيفتند اين فرصت دمبدم بر وسعت خود بيفزايد و مدت مهلت به طول انجامد. حجتهاى بالغه يكى پس از ديگرى آشكار شود و مشعلهاى هدايت از چهار جانب نور بيفشاند و راه را از بيغوله روشن سازد.
اى كريم! اى آفريدگار كرم! اى حليم! اى آفريدگار حلم!
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.