فراز 19 از دعای 46 ( حجّت و پادشاهی استوار و همیگشی الهی )

حجت تو پايدار است و از ميان نمى‌رود و سلطنت تو ثابت و استوار است و زايل نمى‌گردد، پس واى بر آن كس كه از تو روى برتافته و يأس و نوميدى ذلت بار از آن كسى كه از تو نوميد گشته، و بالاترين شقاوت و تيره‌بختى از آن كسى است كه به خاطر بردبارى و مهربانى تو غره گشته و مغرور شده.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.