فراز 20 از دعای 46 ( عدالت در مجازات الهی )

چه بسيار است شامل شدن او عذابت را و چه طولانى است رفت و برگشت او عقابت را و چه دور است پايان غم و اندوهش و چه نوميد است از به آسانى نجات يافتن! تو به خاطر قضاوت عادلانه‌ات ظلم نمى‌كنى و به علت انصاف توست كه بر او ستم روا نمى‌دارى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.