و مرا در روزى كه براى ديدارت برمىانگيزى سرافكنده مساز، و در برابر دوستانت رسوا مكن، و ياد خودم را از خاطرم مبر، و شكر خود را از من مگير، بلكه ياد خود را در حالات غفلت آن گاه كه حق ناشناسان نعمتت در غفلت به سر مىبرند همراه من گردان، و مرا الهام كن كه تو را بر نعمتهايى كه به من دادهاى ثنا گويم، و به آنچه به من ارزانى داشتهاى اعتراف نمايم.