فارسی
فراز 131 از دعای 47 ( دست گدایی و نیاز نزد کسی دراز کردن )
وَ لَا تُحْبِطْ حَسَنَاتِي بِمَا يَشُوبُهَا مِنْ مَعْصِيَتِكَ ، وَ لَا خَلَوَاتِي بِمَا يَعْرِضُ لِي مِنْ نَزَغَاتِ فِتْنَتِكَ ، وَ صُنْ وَجْهِي عَنِ الطَّلَبِ إِلَى أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِينَ ، وَ ذُبَّنِي عَنِ الِْتمَاسِ مَا عِنْدَ الْفَاسِقِينَ .
و اعمال نيكو و پسنديده‌ى مرا به خاطر آلايش معصيت- كه با آن در آميخته است- تباه مساز و (آرامش خاطر مرا در) خلوتهايى كه با تو دارم، به هجوم فتنه بر مياشوب (و تباهى‌هاى ناشى از امتحان مرا در مناجاتم دخيل مساز)، و مگذار كه دست نياز به سوى بنده‌اى از بندگانت دراز كنم و آبروى خود را بريزم، و از عرض نياز در نزد فاسقان بازم دار؛
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - سيد احمد سجادی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
