خدايا! تو در هر زمان دينت را به وسيلهى رهبرى تقويت كردهاى (رهبرى) كه او را نشانهاى براى بندگانت و مشعلى در شهرهايت بپا داشتى، پس از آن كه ريسمان او را به ريسمان خود پيوستى، و او را وسيلهى خشنودى خود قرار دادى، و طاعتش را واجب نمودى، و از نافرمانيش بيم دادى، و فرمان دادى به فرمانبردارى دستوراتش، و باز ايستادن هنگام باز داشتن، و اين كه پيش افتادهاى بر او پيشى نگيرد، و عقب ماندهاى از او واپس نماند، پس او نگهدار پناهندگان، و پناهگاه مؤمنان، و دستگيره چنگ زنندگان و زيبايى جهانيان است،