فراز 60 از دعای 47 ( معرفی مقام اهل‌بیت )

خدايا، تو دين خود را در هر زمانى به امامى تأييد كرده‌اى كه او را به عنوان نشانه هدايت براى بندگانت، و مشعلگاه در شهرهايت برپا داشتى، پس از آن كه ريسمان او را به ريسمان خويش پيوستى، و او را وسيله رسيدن به خشنوديت قرار دادى، و اطاعت او را واجب شمردى، و از نافرمانى او بر حذر داشتى، و فرمان دادى كه به امرهاى او گردن نهند، و از نهى‌هاى او بازايستند، و هيچ كس بر او پيشى نگيرد، و احدى از او بازنماند، پس او نگاهدار پناهناگان، و پناه مؤمنان، و دستاويز چنگ زنندگان، و مايه عزت و ارجمندى جهانيان است.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.