فراز 68 از دعای 47 ( نافرمانی و مخالفت بندگان )

سپس او را فرمان دادى پس فرمان نبرد، و منع نمودى پس باز نايستاد، و از معصيت و نافرمانى نهى فرمودى پس خلاف فرمانت نموده و نهيت را مرتكب شده، نه از روى دشمنى با تو، و نه از روى گردنكشى بر تو، بلكه هواى (نفسانى) او را به آنچه جدا ساخته‌اى (نهى كرده‌اى) و به آنچه از آن برحذر داشتى خواند، و دشمن تو و دشمن او (شيطان) او را بر آن يارى كرد پس با شناسائى بترسانيدن تو، و اميدوارى به عفو تو، و اعتماد به گذشت تو بر نافرمانيت اقدام نمود، در حاليكه با آن نعمتهائى كه به او بخشيده‌اى سزاوارتر بندگان تو بود كه به نافرمانيت اقدام ننمايد،

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.