فراز 74 از دعای 47 ( درخواست از روی بیم و زاری )

با كشكول گدائى به دربار تو آمدم و هم چون سائل حقير و فقير و بدحال و ترسان باشد از تو مسئلت دارم كه زينهار و مهلت دهى و مغفرت و رحمت فرستى. با حالى آمدم كه از خوف تو از آن و از عظمت تو پريشانم. پناه به تو جستم و از تو مسئلت دارم نه سركشى دارم مانند متكبران و گردنكشان و نه خودخواهى و جرات بلند پروازى مانند مطيعان و عابدان، نه گردن افراشته‌ام و از كيفر تو ايمن هستم به وسيله‌ى ارباب شفاعت و نه مايوس از كبريائى و گذشت تو دارم‌

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.