اى معبود من، اگر تو مرا بلند گردانى پس كيست كه پستم كند؟ و اگر تو مرا پست كنى پس كيست كه مرا بلند گرداند؟ و اگر تو مرا گرامى دارى، پس كيست كه خوارم كند؟ و اگر تو مرا خوار دارى، پس كيست كه گراميم دارد؟ و اگر تو مرا عذاب كنى پس كيست كه بر من رحم آورد؟ و اگر تو مرا تسليم هلاك كنى، پس كيست كه دربارهى بندهات اعتراض نمايد؟ يا تو را از كارش سوال كند؟ و من دانستهام كه در حكم تو ستمى و در عقوبتت شتابى نيست، و جز اين نيست كه آن كس شتاب مىكند كه از فوت شدن فرصت بترسد، و جز اين نيست كه نيازمند به ستم كسى كه ناتوان باشد. و تو- اى معبود من- از آن صفات بسيار برترى.