اى خداى من، اگر تو مرا بلند گردانى پس كيست كه پستم كند؟ و اگر تو مرا پست كنى، پس كيست كه مرا بلندم گرداند، و اگر تو مرا گرامى دارى، پس كيست كه خوارم كند؟ و اگر تو مرا خوار دارى، پس كيست كه گراميم دارد؟ و اگر تو مرا عذاب كنى پس كيست كه بر من رحم كند؟ و اگر تو مرا تسليم هلاك كنى، پس كيست كه دربارهى بندهات اعتراض نمايد؟ يا تو را از كارش سوال كند؟ و من دانستهام كه در حكم تو ستمى و در عقوبتت شتابى نيست و جز اين نيست كه آن كس شتاب مىكند كه از فوت شدن (فرصت) بترسد و جز اين نيست كه شخص ناتوان محتاج به ستم است، و تو- اى خداى من- از آن صفات) بسيار برترى