فراز 15 از دعای 48 ( در کیفر الهی شتاب و عجله‌ای وجود ندارد )

هستى سازا، اگر تو مرا ارج و قدر بخشى، پس كيست كه مرا خوار و بيمقدار كند؟ اگر تو مرا خوار و پست گردانى، پس كيست كه مرا به والائى و اقتدار رساند؟ اگر تو مرا عزيز دارى، پس كيست كه مرا ذليل كند؟ اگر تو مرا ذليل سازى پس كيست كه مرا عزيز دارد؟ اگر تو مرا رنج و عذاب دهى، پس كيست كه به من لطف و مهربانى كند؟ و اگر تو مرا هلاك سازى، هيچ كس نيست كه مانع كار تو شود و به كار تو اعتراضى و در كارت پرسشى كند. من اعتراف دارم كه در فرمان تو ظلمى و در انتقامت هيچ شتابى نيست. آنكس شتاب كند كه از اتلاف وقت بهراسد، و ضعيف و ناتوان ستم كند. حال آنكه، اى خداى بزرگ، بى‌گمان كه تو برترى، برتر از، حتى اين بزرگى و بلندپايگى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.