فراز 2 از دعای 48 ( درخواست خیری به اندازه همه خیرهایی که به سایر بندگان داده می‌شود )

بار خدايا! اى پروردگار ما! از آنجا كه مالك بودن و فرمانروايى از آن توست و حمد و سپاس مخصوص تو است، خدايى جز تو نيست، خداى بردبار، بخششگر، مهربان، بسيار احسان كننده، داراى شكوه و بزرگوارى، آفريدگار آسمانها و زمين، از تو مى‌خواهم كه هر گاه ميان بندگان با ايمانت خير، يا عافيت و تندرستى، يا بركت و فراوانى، يا هدايت و رستگارى، يا عملكردى را كه در راستاى طاعت و فرمانبردارى تو است، يا نيكى و خيرى را بر آنها احسان كنى كه به سبب آن، آنها را به سوى خودت راهنمايى مى‌كنى يا در پيش خودت رتبه و درجه‌اى را بر ايشان بالا مى‌برى، يا به سبب آن، خيرى از دنيا و آخرت را براى آنها ببخشى و عطا فرمايى، سهم و بهره و نصيب مرا از آن فراوان و زياد گردانى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.