فراز 4 از دعای 48 ( رحمت پروردگار وسیع تر از گناهان انسان‌ها )

پروردگارا من به درگاه كرمت به اعتماد كامل حاجتم را آوردم و به حضرتت فقر و مسكنت و بيچاره‌گيم را عرضه داشتم زيرا من به بخشش و آمرزش و رحمت نامنتهاى تو بيش از عمل خود وثوق و اعتماد دارم و البته محقق است كه مغفرت و رحمت بى‌انتهايت بسى بيش از گناهان من است. (عفو خدا بيشتر از جرم ماست نكته‌ى سر بسته چه گوئى خموش) پس اى خدا بر محمد و آلش درود فرست و برآوردن هر حاجتى كه دارم به كرمت همه را تعهد فرما به آن قدرت بى‌انتهايت كه بر تو اين حاجت من (و همه‌ى حاجات و كليه‌ى امور عالم) به آن قدرت بى‌حد سهل و آسان است و به واسطه فقر و حاجتى كه من به تو دارم و استغنا و بى‌نيازى كه تو از من دارى كه اى پروردگار هرگز خيرى به من نرسيد مگر از جانب تو (و از رحمت بى‌پايان حضرتت) و هيچ كس از من شرى (و رنج و دردى) را برطرف نكرد غير تو (و لطف و عنايت بى‌انتهاى ذات اقدس تو) و در امر دنيا و آخرتم به احدى جز تو اميدوار نيستم‌

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.