فراز 4 از دعای 48 ( رحمت پروردگار وسیع تر از گناهان انسان‌ها )

محتاج نوازا، نياز و حاجت من به سوى تو است. من عجز و نياز خويش به درگاه و آستان تو آورم. كردار من نسبت به عفو و رحمتت، و گذشت و مهربانيت ناچيز است، و به لطف تو ايمان دارم. مى‌دانم كه عرصه عفو تو وسيعتر از فضاى گناهان من است. الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. بنده نوازا، هر حاجت و درخواستم بپذير، زيرا كه مى‌دانم تو بر هر چيزى توانائى و هر كار براى تو سهل و آسان است. روى نياز من تنها به سوى تو هست و تو از من بى‌نيازى. هيچ كس جز تو به من خيرى نرساند، و هرگز كسى بدى از من دور نساخته است. اميدم در كار دنيا و پاداش آخرت به هيچ كس جز تو نباشد.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.