فراز 4 از دعای 48 ( رحمت پروردگار وسیع تر از گناهان انسان‌ها )

خدايا، حاجت و خواسته‌ام را به درگاه تو آورده و ساز و برگ فقر و نيازمندى خود را در پيشگاهت فرود آورده‌ام، در حالى كه اطمينانم به آمرزش و رحمت و مهربانى‌ات از عمل و كردارم بيشتر و آمرزش و رحمتت، از گناهانم وسيع‌تر است، پس درود فرست بر محمد و خاندان محمد، و هر حاجت و درخواستى را كه دارم و (به يقين) بر انجام آن توانايى و بر تو آسان است، خود به انجام آن بپرداز و حاجتم را روا كن كه نياز من به توست و تو از من بى نيازى ، و من تنها از جانب تو به خير و نيكى رسيده‌ام و هرگز جز تو كسى بدى را از من نگردانده است و در كار آخرت و دنياى خويش جز به تو اميدوار نيستم.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.