بار خدايا بر محمد و آل محمد درود فرست، و امروز آن اميد مرا نوميد مگردان، اى كسى كه درخواستكنندهاى او را به رنج نمىاندازد، و عطا و بخششى (توانگرى) او را كم نمىگرداند، زيرا من از روى اعتماد داشتنم به كردار شايستهاى كه آن را پيش فرستاده، و به شفاعت مخلوق و آفريدهاى كه به او اميد داشته باشم جز شفاعت (حضرت) محمد و اهلبيت و خويشان او (حضرت زهرا و ائمه (ع)) كه بر او و ايشان درود تو باد به سوى تو نيامدهام