خدايا! اين منزلت و پايگاه (نماز جمعه و قربان)، از آن خليفگان و برگزيدگان توست؛ پايگاه كسانى كه امين تواند و در پيشگاه تو از درجه و مقامى بس بالا و ارجمند برخوردارند؛ اما دريغا كه از آنان ربودند، و تو تقديرگر اينهايى فرمان توست كه چيرگى بر آن نيست، و تدبير و كارسازى حتمى توست، كه هر گونه و هر جا كه بخواهى، انجام مىگيرد و از آن درنمىگذرد، و چون از هر كس به آنچه تقدير كردهاى داناترى، نه در آفريدنت و نه در ارادهات متهمى (چرا كه همه ريشه در حكمت تو دارد). تا آن جا كه برگزيدگان و خليفگان تو (به ظاهر) شكست خوردند و حقوقشان به غارت رفت؛ در حالى كه اكنون مىنگرند كه فرمان تو تغيير يافته، و كتاب تو دور افتاده، و احكام تو تحريف شده و از راه و مقصود تو منحرف گشته، و روشهاى پيامبرت ترك شده است.