فراز 1 از دعای 49 ( توفیق الهی در شناخت و پرهیز از گناهان )

پاك آفرينا، تو مرا به راه راست هدايت نمودى و من به كار بيهوده پرداختم. تو مرا پند دادى و من سخت‌دلى كردم. تو به من نعمت نيكو بخشيدى و من از تو نافرمانى كردم. آنگاه آنچه را كه از من دور ساختى، من شناختم. آن زمان كه گناه را به من شناساندى، من از تو طلب مغفرت كردم. تو از گناهم گذشتى. دگر بار به گناه روى آوردم و تو عيب مرا پوشاندى. پس، اى خداى من، تنها سپاس بى‌مثال تو را سزاست.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.