فارسی
فراز 1 از دعای 49 ( توفیق الهی در شناخت و پرهیز از گناهان )
إِلَهِي هَدَيْتَنِي فَلَهَوْتُ ، وَ وَعَظْتَ فَقَسَوْتُ ، وَ أَبْلَيْتَ الْجَمِيلَ فَعَصَيْتُ ، ثُمَّ عَرَفْتُ مَا أَصْدَرْتَ إِذْ عَرَّفْتَنِيهِ ، فَاسْتَغْفَرْتُ فَأَقَلْتَ ، فَعُدْتُ فَسَتَرْتَ ، فَلَكَ إِلَهِي الْحَمْدُ .
خدايا هدايت نمودى مرا
ولى، من پى دل شدم ناروا
به اندرز گشتى مرا رهنما
نپذرفته رفتم براه هوى
عطايم نكو دادى اى مهربان
ولى من، نبودم چو فرنبران
به نهيت شدم آشنا بعد از آن
طلب كردم آمرزشت را بجان
گذشتى ز من عفو كردى عطا
ولى باز افتادم اندر خطا
مرا هست بار گناهان به دوش
خدايا، تو هستى بر آن پرده پوش
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
