پس تو را خواندم- اى معبود من!- كه از تو فريادرسى مىخواستم، با اين اطمينان كه دعايم را زود، مستجاب مىفرمايى، (و) مىدانستم كه هر كس در سايهى حمايتت جا گرفت، مغلوب و ستمزده نمىشود، و هر كه به پناهگاه لطف و يارىات ملتجى گشت، نمىهراسد، آن گاه، تو مرا به قدرتت، از تندى و مزاحمت او حفظ نمودى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.