به من خرده بگرفت آن نابكار
ولى من ترا خواندم اى كردگار
چنين بود از درگهت ملتمس
خداوندگارا به فرياد رس
يقينم چنين بود اى مهربان
دعايم اجابت كنى بىگمان
ستمديده هرگز نماند بجا
پناهنده بر درگه كبريا
هر آنكس برد بر درت التجا
بر او بيم هرگز نباشد روا
تو هستى نگهدار آن بىگمان
تو محفوظ داريش از دشمنان
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.