و چه بسا ابر ناملايمات كه از افق زندگىام برطرف فرمودى، و چه ابر نعمتها كه بر من باراندى، و جويهاى رحمت كه (در كشتزار زندگىام) روان ساختى، و چه جامههاى عافيت كه (بر من) پوشاندى، و چه چشمهاى حوادث ناگوار (به سوى من، متوجه بود) كه كور گرداندى، و پردههاى اندوه كه (از دلم) برداشتى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.