و چه بسا ابرهاى بلا را كه از فراز سرم پراكندى، و چه بسا ابرهاى پر نعمت را كه بر من باراندى، و جويبارهاى رحمت را براى من جارى كردى، و جامههاى تندرستى را كه بر تن من پوشاندى، چه بسا چشمهاى حوادث كه مرا مىپاييد و تو كورشان كردى، و چه بسا پردههاى تاريك غم كه آنها را كنار زدى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.