بنده نوازا، آن همه اكرام و احسان از تو بود، اما من در نافرمانى از تو اصرار كردم. تو با آن همه بدى در احسان به روى من نبستى. حتى خشم تو مانعى براى انعام و اكرام تو نگشت. تو آنچه كنى هيچكس از تو پرسشى نكند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.