فراز 13 از دعای 49 ( نافرمانی بندگان در حال غرق بودن در مواهب و الطاف الهی )

(اى اله من!) همه‌ى اينها، از فضل و احسانى است كه از جانب توست، و در همه‌ى اينها سرسختى در گناهانى بود كه از سوى من است. اما اين زشتكارى‌هاى من، تو را از كامل كردن احسانت بازنداشت، و آن همه احسان و نيكى مرا، از كارى كه تو را به خشم آورد، مانع نشد. (اى اله من!) تو را از آنچه انجام دهى، باز نپرسند.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.