فارسی
فراز 14 از دعای 49 ( سپاس نسبت به مهلت دهنده‌ای که در عذاب کردن شتاب نمی‌ورزد )
وَ لَقَدْ سُئِلْتَ فَأَعْطَيْتَ ، وَ لَمْ تُسْأَلْ فَابْتَدَأْتَ ، وَ اسْتُمِيحَ فَضْلُكَ فَمَا أَكْدَيْتَ ، أَبَيْتَ يَا مَوْلَايَ إِلَّا إِحْسَاناً وَ امْتِنَاناً وَ تَطَوُّلًا وَ إِنْعَاماً ، وَ أَبَيْتُ إِلَّا تَقَحُّماً لِحُرُمَاتِكَ ، وَ تَعَدِّياً لِحُدُودِكَ ، وَ غَفْلَةً عَنْ وَعِيدِكَ ، فَلَكَ الْحَمْدُ إِلَهِي مِنْ مُقْتَدِرٍ لَا يُغْلَبُ ، وَ ذِي أَنَاةٍ لَا يَعْجَلُ .
آرى تو از آنچه كنى پرسيده نشوى. از تو خواسته شده و كرم فرمودى و بى‌درخواست بخشش آغاز كردى و چون از تو تقاضا شد از فضل خود دريغ نورزيدى.
اى مولاى من! تو خوددارى مى‌كنى مگر از دهش و بخشش و امتنان و انعام، و من خوددارى مى‌ورزم مگر با گستاخانه خود را در محرمات تو در انداختن و از حدود تو پا فراتر نهادن و از تهديد تو غفلت ورزيدن. پس خدايا ترا سپاس كه تو آن قدرتمندى كه مغلوب نمى‌گردى و مهلت دهنده‌اى مى‌باشى كه شتاب نمى‌ورزى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
