فارسی
فراز 14 از دعای 49 ( سپاس نسبت به مهلت دهنده‌ای که در عذاب کردن شتاب نمی‌ورزد )
وَ لَقَدْ سُئِلْتَ فَأَعْطَيْتَ ، وَ لَمْ تُسْأَلْ فَابْتَدَأْتَ ، وَ اسْتُمِيحَ فَضْلُكَ فَمَا أَكْدَيْتَ ، أَبَيْتَ يَا مَوْلَايَ إِلَّا إِحْسَاناً وَ امْتِنَاناً وَ تَطَوُّلًا وَ إِنْعَاماً ، وَ أَبَيْتُ إِلَّا تَقَحُّماً لِحُرُمَاتِكَ ، وَ تَعَدِّياً لِحُدُودِكَ ، وَ غَفْلَةً عَنْ وَعِيدِكَ ، فَلَكَ الْحَمْدُ إِلَهِي مِنْ مُقْتَدِرٍ لَا يُغْلَبُ ، وَ ذِي أَنَاةٍ لَا يَعْجَلُ .
خدايا، چون از تو خواسته شده عطا كردى و آن گاه كه از تو سؤال نشد خود به بخشش آغاز نمودى و (آن گاه كه) از فضل و بخشندگى‌ات چيزى مطالبه شده بخل نورزيدى و از عطايت نكاستى. اى مولاى من، تو غير از احسان و اكرام و بخشش و انعام براى ما چيزى نمى‌خواهى، ولى من جز حرمت شكنى و گذشتن از حدودت و غفلت از بيم دادنت راهى برنگزيده‌ام. بنابراين- اى خداى من- ستايش مخصوص توست، تو آن مقتدرى كه هيچ گاه مغلوب نمى‌شود و مهلت دهنده‌اى كه هرگز شتاب نمى‌كنى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
