فراز 15 از دعای 49 ( اقرار به فراوانی نعمت‌ها و کوتاهی شکر )

اين جايگاه كسى است كه به نعمت‌هاى بسيار تو معترف است، ولى آنها را با كوتاهى در سپاسگزارى تو، پاسخ گفته و اينك عليه خود گواهى مى‌دهد كه احكام و حدودت را تباه كرده است.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.