فراز 3 از دعای 49 ( بخشش و نجات از عذاب الهی به وسیلۀ توحید )

و وسيله‌ام به سويت اعتقاد توحيد است، و دستاويزم آن است كه چيزى را با حضرتت شريك نساخته‌ام، و با تو معبودى نگرفته‌ام، و اكنون با تمام وجودم به سوى تو گريخته‌ام، و گريزگاه شخص بدكار، و پناهگاه فرد تبه‌روزگارى كه بهره‌اش را از كف داده، و پناهنده شده، آستان تو است.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.