پس چه بسا دشمن، كه شمشير عداوتش را بر من، از نيام، بركشيد، و دم تيغش را به جنگ من، برا نمود، و تيغهى سلاح را به قصد جانم صيقل داد، و زهرهاى جانكاهش را برايم در آب ريخت، و تيرهاى نافذش را به منظور پرتاب به سويم در كمان گذارد، و چشم (ناپاك) مراقبتش، از من نخفت، و در دل گذراند كه گزندى به من برساند، و تلخابهى زهرآگينش را به كامم ريزد،