فراز 4 از دعای 49 ( پناه بر خدا از دشمنانی با شمشیرهای کشیده )

پس چه بسيار از دشمنانم كه شمشير عداوتش را از غلاف بيرون آورده، و تيغش را براى من تيز كرده است، و تيغه‌ى تيزى آن را برايم صيقل داده، و زهرهاى كشنده‌اش را براى من مهيا ساخته، و مرا آماج تيرهاى نافذش قرار داده، و چشم مراقبتش نسبت به من به خواب نگرائيده، و تصميم گرفته است كه شر و بدى به من برساند، و تلخى و مرارت خود را به كام من بيفشاند.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.