فراز 6 از دعای 49 ( یاری خدواند پیش از درخواست از او )

بار خدايا، در چنين حالتى تو به ياريم آغاز كردى و به نيروى خود پشت مرا محكم ساختى و شمشير قهرش را كند نمودى و با آن همه ياران كه او را بودند تنهايش گذاشتى و مرا بر او غلبه دادى و آن تير كه به قصد هلاك من در كمان نهاده بود بر او بازگردانيدى. پس بى‌آنكه آتش خشمش فرونشسته باشد يا عطش انتقامش تسكين يافته باشد هزيمتش دادى و او از سر خشم سرانگشتان خويش مى‌گزيد و مى‌گريخت، بى‌آنكه يارانش وعده‌هايى را كه داده بودند به جاى آرند.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.