فراز 6 از دعای 49 ( یاری خدواند پیش از درخواست از او )

پس خود به يارى من آغاز نمودى، و به نيروى خويش پشتم را محكم كردى، سپس تيغ تيز او را كند ساختى، و او را پس از گردآورى يارانى چند تنها گذاردى، و مرا بر او غلبه و برترى دادى، و تيرهايى را كه به سوى من نشانه رفته بود به خودش بازگرداندى، و او را در حالى پس زدى كه خشمش فروننشسته، و سوز دلش آرام نگشته بود، انگشت خشم به دندان گزيده، و با بى‌ثمر ماندن و پراكنده شدن سپاهش به پشت گريخت.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.