فراز 8 از دعای 49 ( گرفتار شدن دشمنان در دام هایی که برای مومنین پهن می‌کنند )

پس اى خداى من كه والا و برتر از آنى كه به وصف درآيى! چون نهان او را ديدى و از دغلكارى و تزويرش آگاه شدى، او را به مغز، در همان گودالى كه كمين كرده بود، نگونسارش كردى، در پرتگاهى كه بود، درافكندى، تا اين كه پس از سركشى و گردنفرازى‌اش زبون و خوار شد، و با ذلت در دامى گرفتار آمد كه مى‌كوشيد تا مرا در آن ببيند، و اگر رحمت و مهر تو نمى‌بود، نزديك بود كه آنچه بر سر او آمده، بر من نيز فرود آيد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.