بار خدايا، در كتابت كه فرو فرستادى، و بندگانت را بدان بشارت دادى، يافتهام را فرمودى: «اى بندگانم كه بر خويش اسراف كردهايد، از رحمت خدا نوميد مشويد، كه خدا همهى گناهان را خواهد بخشيد» و پيش از اين از من گناهانى سر زده است كه خود دانى، خطاهايى كه خود بهتر از من مىدانى، پس واى بر من از گناهانم كه در طومارت نگاشته شده.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.