پس- اى خداى من- بر من رحم كن، زيرا من فردى كوچك و ناچيزم و قدر و منزلتم اندك است و عذاب و كيفر من چيزى نيست كه همسنگ ذرهاى بر پادشاهى تو بيفزايد. (خدايا،) اگر عذاب من چيزى بود كه بر ملك تو مىافزود هر آينه صبر بر آن را از تو مىخواستم و دوست داشتم كه آن فزونى براى تو باشد، ولى سلطنت تو- بار خدايا- بزرگتر و ملك تو جاويدتر از آن است كه فرمانبرى فرمانبران بر آن بيفزايد يا نافرمانى گنه كاران از آن بكاهد.