بار خدايا! به سبب آنچه در نهانخانهى درونم مىگذرد، مرا رسوا نكرده و به سبب گناهانم هلاكم نساختهاى. تو را مىخوانم و پاسخم مىدهى هر چند كه وقتى تو مرا مىخوانى در پاسخت كندى مىورزم. هر نيازى كه مراست از تو خواهانم و هر جا كه باشم رازم را به تو مىسپارم. جز تو كس را نخوانم و جز تو اميد به كس ندارم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.