فراز 11 از دعای 51 ( دعا برای امان از رسوایی به خاطر زشتی باطن )

از اين پيش پوشيديم بس گناه نكردى از آنها وجودم تباه مرا مى‌پذيرى چو خوانم تو را اگر چه چو خوانيم مانم تو را اگر خواستم من ز تو خواستم تو دانى كه در اين سخن راستم تو را گويم اى داور بى‌نياز چو پوشيده خواهم از اين خلق راز ز دل غير نام تو بايد زدود به جز بر تو اميد بر كس نبود

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.