خداوندا! به آنچه كه در وجودم هست رسوايم نكردى، و به جرمم مرا هلاك ننمودى، تو را مىخوانم و پاسخ مىگويى، گرچه وقتى كه مرا مىخوانى به سستى جواب مىدهم، همهى حاجاتم را از تو مسئلت مىكنم، هر جا باشم رازم را پيش تو مىسپارم، غير از تو را نمىخوانم و اميدى به او ندارم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.