فراز 12 از دعای 51 ( رو کردن خداوند به کسی که به او اعتماد کند )

بلى اى خداوند اينك بلى مرا صفحه‌ى دل ز تو منجلى به فرمان و رايت در استاده‌ام ز من بشنوى دل به تو داده‌ام كسى گر شكايت به تو آورد همان را كه بايست با خود برد گرت دست يازم به عرض نياز نگردد مرا دست سويى دراز رهانى كسى را كه آويزدت بگيرى چو افشاند و ريزدت

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.