اگر احسان تو و نعمتهاى بى شمارت نمىبود هرگز به روزىام دست نمىيافتم، و از اصلاح نفس خويش بازمىماندم. ولى تو با من از در احسان درآمدى و در تمامى امور به بسندگى روزىام دادى، و رنج و گزند گرفتارىها را از من دور ساختى و حوادث هولناك را از من بازداشتى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.